کمیته برنامه‌ریزی آب و آبفا روز سه شنبه مورخ 1401/07/12 به صورت مجازی و با حضور مدیر کل محترم دفتر تدوین استانداردهای ملی، کارشناسان، متخصصان و نمایندگان سازمانها و آزمایشگاه‌های مرتبط و نیز نمایندگان دفتر تدوین اداره کل استاندارد استان برگزار گردید. در این کمیته که 7 موضوع مورد بررسی قرار گرفت، تجدیدنظر استاندارد ملی 7919 تحت عنوان « کیفیت آب-اندازه گیری سیلیس در آب» ، با توجه به مشکلات موجود در نسخه قبلی استاندارد ملی 7919 و مضرات مواد مورد استفاده در روش مورد استفاده در استاندارد فوق الذکر و انتشار نسخه جدید به استان خوزستان واگذار گردید.
سیلیس یا دی اکسید سیلیسیم با فرمول شیمیاییSiO2، یک ترکیب طبیعی از اکسیژن و سیلیس است که به عنوان سیلیکا یا دی اکسید سیلیکون نیز نامیده می شود. سیلیس در آب به شکل H4SiO4 و H3SiO4 وجود دارد و در حضور منیزیم ممکن است تشکیل رسوب داده و در توربین های بخار یا بویلر ها ته نشین شود. همچنین سیلیس بعنوان یک فلز ردیابی شونده غیر ضروری در تمام کره زمین می باشد اما برای وجود در محیط حیوانات، اندازه گیری مقدار آن در آب ،خاک و مواد غذایی و حتی در بدن آنها ضروری است زیرا فرم های از سیلیس سرطانزا می باشد. سیلیکا همچنین به صورت خوراکی در صورت بلع غیر سمی است و بر اساس مطالعات انجام شده در سال ۲۰۰۸ ، میزان بالای سیلیس در آب احتمال زوال عقل را کاهش می دهد. بنابراین افزایش میزان دوز سیلیکا در آب آشامیدنی به ۱۰ میلی گرم در روز میزان ابتلا به زوال عقل را کاهش می دهد.
هدف از تدوین این استاندارد اندازه گیری صحیح مقادیر سیلیس محلول در نمونه های آبی ارسالی از واحدهای آب و فاضلاب است.
بنابراین نظر به اهمیت این موضوع در صنایع مختلف از جمله صنعت آب و فاضلاب، توانیر و نیروگاه‌های حرارتی، تجدیدنظر این استاندارد مطابق با ویرایش سال 2016، در دستور کار اداره کل استاندارد خوزستان قرار گرفت.